Ostatnie  •  Działy  •  Obiekty  •  Autorzy  •  Źródła  •  Historia

Brama Dębińska (1855-1908)

Krótka historia




Nazwa niemiecka: Eichwald Thor.


Była to szeroka brama obramowana kamieniem, wzniesiona na planie prostokąta, składająca się z trzech wyodrębnionych z bryły części. Środkowa, cofnięta w stosunku do dwóch sąsiednich, zawierała sklepiony przejazd; wykończona została na szczycie z każdej strony orłem pruskim. Boczne części od strony przedpola miały otwory strzelnicze, a od strony miasta maswerkowe okna. Przy gruncie biegł wąski gzyms. Z każdej strony znajdowała się tablica z nazwą bramy EICHWALD THOR, a szczyt wykończono krenelażem. Przed bramą na przedpolu znajdował się most nad fosą forteczną. Od strony miasta, nad wjazdem znajdowała się figura Archanioła Michała przebijającego włócznią smoka, która podczas rozbiórki bramy w 1908 roku została przeniesiona na budynek szkoły przy dzisiejszej ul. Słowackiego. Wykonana została w piaskowcu przez rzeźbiarza Wilhelma Stürmera, na podstawie osobistego szkicu Fryderyka Wilhelma IV.

1855 r.
U wylotu ulic Strzeleckiej i Garbary Wielkie zostaje wzniesiona jednoprzelotowa brama komunikacyjna, pozwalająca na połączenie miasta z Dębiną i Dębcem (za bramą była Droga Dębińska), pod osobistym nadzorem i wg projektu Fryderyka Wilhelma IV.

1908 r.
Brama zostaje rozebrana jako jedna z ostatnich.


za:
"W dziewiętnastowiecznym Poznaniu – życie codzienne miasta 1815-1914" Maria i Lech Trzeciakowscy, Wydawnictwo Poznańskie, Poznań 1982
"Twierdza Poznań. O fortyfikacjach miasta Poznania w XIX i XX wieku" Jacek Biesiadka, Wydawnictwo Rawelin, Poznań 2006

© 2010-2018 wieczorkiewicz.org • Obrazów: 445 • Obiektów: 413 • Autorów: 80 • Źródeł: 14

Witam w galerii dawnego Poznania!

     Od pewnego czasu pasjonuję się historią Poznania, a zwłaszcza tym jak wyglądał dawniej, stąd pomysł stworzenia niniejszej strony, której zadaniem jest przedstawienie w sposób chronologiczny wyglądu tego miasta. Jeśli posiadasz w swojej kolekcji fotografie, pocztówki, albumy lub książki dokumentujące wygląd Poznania zachęcam do skontaktowania się i współpracy przy rozbudowie galerii.
     Jeśli nie zaznaczono inaczej, zezwalam na wykorzystywanie materiałów zawartych na stronie pod warunkiem podania autora i źródła.

Dziękuję niżej wymienionym osobom za szczególny wkład w rozwój niniejszej strony:
Panu Andrzejowi Malińskiemu,
Panu Adamowi Drogomireckiemu,
Panu Wojciechowi Burakowskiemu.

Paweł Jan Wieczorkiewicz