Ostatnie  •  Działy  •  Obiekty  •  Autorzy  •  Źródła  •  Historia

Kościół Matki Bożej Pocieszenia (22.12.1920-1963)

Krótka historia


22 XII 1920 r.
Na polecenie kardynała Edmunda Dalbora, Podominikański kościół i kaplicę wraz z resztkami klasztoru przejęli ojcowie Jezuici, gdyż Dominikanie nie dysponowali środkami na ich zagospodarowanie. Jezuici nadali kościołowi tytuł Matki Boskiej Pocieszenia, umieszczając w głównym ołtarzu, na tle zabytkowego obrazu św. Dominika, podtrzymywaną przez dwa złocone anioły wierną kopię wizerunku Matki Boskiej Śnieżnej z Rzymu – dla nabożeństw sodalicyjnych.

1920-1939
W dwudziestoleciu międzywojennym słabiej była wykorzystywana kaplica Matki Boskiej Różańcowej – wskutek niemożności dogrzania jej w czasie zimy.

1939-1945
W czasie okupacji kościół i kaplicę władze zamieniły na magazyny wojskowe. Z czczonego obrazu Madonny Różańcowej hitlerowcy ukradli złote korony, choć były szczelnie zasłonięte. Wywieźli też wielką, poźnogotycką, spiżową płytę nagrobną, wykonaną w norymberskim warsztacie Vischerów, kasztelana lwowskiego Feliksa Paniewskiego herbu Godziemba, znajdującą się przy wejściu do kaplicy. Zwrócono ją w 1990 r. z … petersburskiego Ermitażu. Spalono też wszystkie ławki.

1945-1963
Po okupacji przez półtora roku rozkwitało życie sodalicyjne, starannie stłumione przez ateistyczny reżim komunistyczny. W 1963 r. kościół zmiana wezwania na Najświętszego Serca Pana Jezusa i Matki Bożej Pocieszenia.


za:
http://www.poznan-jezuici.pl

© 2010-2018 wieczorkiewicz.org • Obrazów: 445 • Obiektów: 413 • Autorów: 80 • Źródeł: 14

Witam w galerii dawnego Poznania!

     Od pewnego czasu pasjonuję się historią Poznania, a zwłaszcza tym jak wyglądał dawniej, stąd pomysł stworzenia niniejszej strony, której zadaniem jest przedstawienie w sposób chronologiczny wyglądu tego miasta. Jeśli posiadasz w swojej kolekcji fotografie, pocztówki, albumy lub książki dokumentujące wygląd Poznania zachęcam do skontaktowania się i współpracy przy rozbudowie galerii.
     Jeśli nie zaznaczono inaczej, zezwalam na wykorzystywanie materiałów zawartych na stronie pod warunkiem podania autora i źródła.

Dziękuję niżej wymienionym osobom za szczególny wkład w rozwój niniejszej strony:
Panu Andrzejowi Malińskiemu,
Panu Adamowi Drogomireckiemu,
Panu Wojciechowi Burakowskiemu.

Paweł Jan Wieczorkiewicz